0002b : ความโง่...

เที่ยงคืนก่าๆ อีกแล้ว เหอะๆๆ ไมหน้าหนาวปีนี้มันไม่หนาวเยือกเหมือนปีที่แล้วเลยแฮะ ><
วันนี้ก็คงยุ่งเหยิงเหมือนเคยยยย ทำนู้นนี้นั้น และหลักลอยเหมือนเดิมเหอะๆๆ
หาแก่นสารไม่ได้ซะเรยย

พอจะได้นั่งว่างเหมือนว่าอยากขีดเขียนระบายออกหน่อยๆๆ

จะว่าไปแล้ว เราก็จบคอมพิวเตอร์มาเนอะ แบบฉิวเฉียดแทบจะไม่จบ จำได้ว่าลงเรียนฟิสิกสองมาหลายรอบมากๆ เหอะๆ จนแล้วจนรอด ก็อ้อนๆอาจารย์จบมาจนได้ ขอบคุรนนะงับ ท่านอาจารย์...

ตอนสมัครงานก็ยังเป็นความโชคดีที่ SCB รับเด็กคนนึงที่เกรดเน่าๆ ขอบคุรครับ SCB...

ระหว่างเรียนจบก็ไปอบรมนักลงทุนรุ่นใหม่ที่ตลาดหลักทรัพย์มา ก็ไม่ได้รู้เรื่องการเงินเอาซะเลยยย ขอบคุรครับ ตลาดหลักทรัพย์ ^^

เพราะโง่ อาจารย์ฟิสิกจึงได้ช่วย
เพราะเกรดไม่ดี ถ่อมตัวเวลาสมัครงาน จึงติดได้
เพราะไม่รู้เรื่องการเงิน สมองเลยไม่ถูกจองจำด้วยกรอบของความรู้

สรุปแล้วได้ดีเพราะโง่ว่างั้น

เพราะไม่รู้จึงเป็นแรงผลักดันมาได้เรื่อยๆ
เพราะไม่มีกฏเกณฑ์จึงไม่ถูกบังคับให้เรียนรู้
เพราะโง่จึงรู้ได้ไม่สิ้นสุด

ย้อนมาดูวันนี้ มองกลับไป อืมเราก็มาไกลเหมือนกานนะ อะไรที่เคยงงแต่ก่อนมาก็รู้มากขึ้น รู้ตัวด้วยว่าไม่ค่อยชอบคอมพิวเตอร์... เขียนโปรแกรมงั้นๆ อะ น่าเศร้า สายอาชีพนี้คงไม่เจริญแน่ๆ

การเงินการลงทุนก็รู้มากขึ้น แต่ก็เหมือนยังโง่อยู่...ไม่ได้จบบริหารมาก็มองไรมะค่อยออก

แต่ก็ดีเนอะ เพราะไม่รู้เนี่ยแหละ เลยลากๆด้วยเพื่อนๆพออยู่คนเดียวก็จินตนาการบ้าง ผูกๆระโยงระยางเหมือนไม่เกณฑ์และกฏ ก็นั้นแหละ แก่นแท้บางทีรูปทรงมันไม่จำเป็นต้องเหมือนแท่ง บางทีเป็นแค่ก้อนกรอบความรู้ พอดูให้ขาดเห็นให้ชัดก็ลงทุนได้แล้ว

เหอะๆๆ ฟังๆไป เขียนๆมาก็งงเหมือนกานแฮะ ^^

และวันนี้ก็จะทำสิ่งโง่ๆอีกอย่างนึง

อยากขายของแต่ไม่รู้อะไรเลย โทรไปหา distibutor แบบงง เพ่น้องจะค้าขายกับเพ่ ทำไงบ้าง

เพ่แกก็บอกโค้ดลับงงๆมาว่า เอ่อ..น้อง จัดตั้งเป็นนิติบุคคลละค่อยมาคุยกัน

ต่อมาโทรไปถามอีกหลายๆคน นิติบุคคลตั้งยังไง เอ่ออ ทุนจัดตั้งบริษัทล้านนึง แทบกรี๊ด แต่รื้อไปรื้อมา

อ๋อ ซิกแซกได้ด้วยนี้หว่า โฮะๆๆๆ

โทรไปถามใครก็มักจะโดนกรอบความรู้คนอื่นๆบอกว่าไม่ได้หรอก อย่าทำเลย เสี่ยงหน่ะ บลาๆๆ

แล้วเชื่อที่ไหนหล่ะ ....

วันนี้ต้องขอบคุรความโง่ เพราะไม่รู้ มันเลยแสวงหา

หากวันไหนที่แน่แล้วว

ก็คงแน่นิ่งไม่ไหวติงหยุดนิ่งไร้วิญญาณ...